O βιαστής σου είναι…..η φιλοδοξία…
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην επαρχία ένας νεαρός διαφορετικός από τα υπόλοιπα παιδιά προσπαθεί να αναρριχηθεί στην κοινωνία και να ξεχωρίσει…. Όταν όλα τα παιδιά παίζαν ομαδικά παιχνίδια όπως μπάλα, μήλα ,κρυφτό ,κυνηγητό αυτός ετοίμαζε ιστορίες με πρωταγωνιστή τον ίδιο και πάντα σε γυναικείους ρόλους . Πως να μπορέσει σε μια κλειστή κοινωνία να ξεχωρίσει από το πλήθος όταν οι ευκαιρίες ήταν ανύπαρκτες και για το μόνο που θα μπορούσε να ξεχωρίσει είναι η διαφορετικότητα του στις σεξουαλικές του προτιμήσεις.
Όνειρο ,στόχος ,επιθυμία και στα 18 και μια μέρα ο βιος για την πρωτεύουσα και ο δρόμος για τη μεγάλη ζωή ξεκινάν όχι όμως στρωμένος με ροδοπέταλα όπως μπορεί να φαντάστηκε εκείνος. Ξεκινώντας όπως είναι φυσικό από την νύχτα, μιας και τη νύχτα όλα είναι ποιο εύκολα να συμβούν , προσπαθώντας να προσεγγίσει άτομα με κάποιο κύρος και κάποιο όνομα δυνατό στο καλλιτεχνικό πάντα στερέωμα δεν ήταν λίγες οι φορές που εξαπατήθηκε και παραπλανήθηκε δίνοντας ότι πολυτιμότερο είχε το “κορμί του”. Προκειμένου να πραγματοποιήσει το όνειρο του.. Δεν ήταν λίγοι οι βιαστές του ονείρου του που εκμεταλλεύτηκαν τη δύναμη του ονόματος τους προκειμένου να κερδίσουν λίγες στιγμές ηδονής και απόλαυσης από τον ονειροπόλο νεαρό.
-Καλησπέρα νεαρέ
– Καλησπέρα σας
– Να κεράσω ένα ποτό
-ευχαριστώ δε πίνω
-από που είσαι
-από το Βόλο
-και τι ήρθες να κάνεις ?
– αγαπώ το χώρο του θεάματος, αγαπώ την δημοσιότητα, θέλω να μπω στο καλλιτεχνικό κόσμο
– πάμε σπίτι μου να μου το αναλύσεις και να δω πως μπορώ να σε βοηθήσω….
Χάνεις τέτοια ευκαιρία ? Όχι δε τη χάνεις .
-κάθισε μικρέ, να εδώ δίπλα μου
-σας ευχαριστώ που δέχεστε να με βοηθήσετε
– μ’ αρέσει να βοηθάω νέα παιδιά με όρεξη και θέληση
-ααα από όρεξη και θέληση άλλο τίποτα ειλικρινά ευχαριστώ δε ξέρω πως να σας το ξεπληρώσω
-αρχικά να μου μιλάς στον ενικό και αφού έχεις θέληση κάποιο τρόπο θα βρούμε(πάει και κάθεται κολλητά στο νεαρό)…
Την συνέχεια φυσικά όλοι τη φαντάζεστε χωρίς ιδιαίτερη φαντασία…
-Μα ..
-shh μη μιλάς μικρέ και άγγιξε με (ξεκουμπώνει το παντελόνι και με μια κίνηση έχει μείνει μόνο με το εσώρουχο)
-ξέρετε
δε πρόλαβε ο μικρός να μιλήσει και το στόμα του είχε γεμίσει με το πούτσο του γνωστού μανατζερ, το χέρι αυτού φυσικά χάιδευε το κώλο του νεαρού αφού σαν ταχυδακτυλουργός ο γνωστός κύριος του είχε ξεκουμπώσει το παντελόνι , του βγάλε με λύσσα το μπλουζάκι και άρχισε να τον γλύφει παντού
-πάμε μέσα μικρέ να μαστέ πιο άνετα, και να συνεχίσεις να μου παίρνεις πίπα, το κάνεις πολύ καλά
-πάμε , πάμε (αν θες πες και τίποτα άλλο θα χάσεις την ευκαιρία σου)
-ξάπλωσε μικρέ μπρούμυτα. Οι σφαλιάρες δίναν και περνάν στα κωλομέρια του μικρού ,το σώμα του είχε παντού σάλια και δαγκωματιές. Τον γυρίζει ανάσκελα πάει πάνω του και έτσι όπως ήταν ξαπλωμένος του βάζει το πούτσο του στο στόμα του και συνεχίζει να τον χτυπάει αλλά αυτή τη φορά στο πρόσωπο. Με μια κίνηση έχει βγάλει από το συρτάρι του κομοδίνου τις χειροπέδες και τον έχει δέσει και πάλι μπρούμυτα. Σε χρόνο μηδέν έχει βάλει το προφυλακτικό και χωρίς ιδιαίτερη διαδικασία φτύνει τα δάχτυλα του και αρχίζει να τα βάζει ένα ένα στο κώλο του μικρού στην προσπάθεια του να τον ανοίξει. Ο μικρός ανίκανος να αντισταθεί και φοβούμενος μήπως ο γνωστός αυτός άνθρωπος δε τον βοηθήσει απλά αναστενάζει από πόνο. Ο κύριος αυτός μπαίνει και μπαίνει με πίεση μέσα στο μικρό σκεπτόμενος μόνο την δική του απόλαυση αδιαφορώντας παντελώς για το πως νιώθει ο μικρός. ξαπλώνει πάνω του τον πιάνει από τον κεφάλι και μπαίνει όσο πιο βαθιά μπορεί με ταχύτητα. Βγαίνει τον στήνει στα τέσσερα κρατάει κόντρα από τις χειροπέδες με το ένα χέρι και με το άλλο του δίνει σκαμπίλια στα κωλομέρια με δύναμη ενώ παράλληλα συνεχίζει και μπαινοβγαίνει. Κάποια στιγμή ο κύριος έχει τελειώσει και έχει ξαπλώσει δίπλα στο μικρό αφού του έχει ξεκλειδώσει τις χειροπέδες απολαμβάνοντας το τσιγάρο του. (Ενδιαφέρσου ρε λίγο για τον μικρό τουλάχιστον να ξεκαβλώσει κι αυτός , τον γάμησες που το γάμησες αφού)
Ακόμη ένας όμως βιαστής του ονείρου που πάτησε πάνω στο όνειρο. Και φυσικά δεν είναι ο μόνος, ακολουθούν κι άλλοι κι άλλοι κι άλλοι. Περνάει ο καιρός και το όνειρο αντί να πλησιάζει απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο και γίνεται άπιαστο μέχρι που τελικά χάνεται με το πέρασμα των ατελείωτων νυχτών στη προσπάθεια να πραγματοποιηθεί. Μην αφήνεις κανέναν να σε χρησιμοποιήσει κι εσένα που διαβάζεις αυτό το άρθρο και σου αρέσει και σένα η δημοσιότητα. Μην αφήσεις κανέναν να βιάσει το όνειρο σου. Δεν είναι εύκολο να το πετύχεις αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. Ανθρωπιά έχουν όλοι ακόμη και αυτοί που βρίσκονται στη κορυφή, μπορεί να ναι σκληροί αλλά κανένας δε ξεκίνησε από ψηλά όλοι διασχίσαν έναν δύσβατο δρόμο γεμάτο εμπόδια και δυσκολίες , για αυτό και γίναν έτσι σκληροί. Μπορείς και εσύ να βρεις το δρόμο σου μπορείς και εσύ να εκπληρώσεις το στόχο σου και το όνειρο σου..
Πλακίδας Ελευθέριος
All4ART 